Je kan een ouderplan zo uitgebreid maken als je zelf wilt. Je zou bij wijze van spreken tot aan het merk tandpasta beschrijven hoe je de kinderen gezamenlijk apart groot gaat brengen. Je bent volledig vrij in het opstellen van je ouderplan. Hierna volgt een opsomming van issues waarover je afspraken zou kunnen maken.
Omgangsregeling
- Aantal dagen in de week; weekenden, van hoe laat tot hoe laat.
- Verdeling van vakanties (overleg of vaste weken 1e helft, 2e helft; hoelang maximaal aaneengesloten.
- Verdeling van de feestdagen.
- Hoe je verjaardagen van de ouders viert.
- Hoe je verjaardagen van de kinderen viert.
- Omgang met de grootouders.
- Andere contact momenten (bellen voor het slapen, kijken op het sportveld, webcam, e-mail)
- Afspraken over wie haalt en brengt.
- Afspraken over de overdracht (kind heeft gegeten; verslag doen van verblijf via mail, mondeling, of niet).
Verzorgingsafspraken
School:
- Informatieverstrekking aan uitwonende ouder.
- Bezoek ouderavonden.
- Schoolkeuze.
Gezondheid:
- Informatie over doktersbezoek ed.
- Overleg inzake medische ingrepen.
Persoonlijke verzorging:
- Piercing, gaatjes, tatoeages.
- Kapper.
- Kleding e.d. kopen.
Overige:
- Aantal uren TV en PC.
- Uitgaan (vanaf welke leeftijd, hoe laat).
- Zakgeld.
- Regeling t.a.v. nieuwe partners; wanneer confronteer je het kind met de nieuwe partner; kennismaking van de ex-partner met de nieuwe partner.
Veel van de issues zullen direct kunnen worden opgenomen in het ouderplan. Er zullen echter ook issues zijn waarover je nu geen concrete gedachte kunt ontwikkelen. Voor deze gevallen kan dan worden afgesproken dat een beslissing wordt genomen na overleg.
Overleg betekent dat je als ouders ook echt eerst met elkaar overlegt voordat je een beslissing kunt mededelen aan je kinderen. Wanneer bijvoorbeeld je elfjarige dochter gaatjes in haar oren wil, en deze kwestie is in het ouderplan afgehandeld met ‘in overleg’ , dien je je eerst op de hoogte te stellen van het standpunt van de andere ouder alvorens je kind daarover iets mee te delen. Het spreekt voor zich dat het vertrouwen in elkaar wordt beschaamd wanneer dergelijke afspraken worden verbroken.
Wat is een goede omgangsregeling
Een omgangsregeling is goed wanneer deze aansluit op de behoefte van de kinderen en de ouders. Hierbij is de behoefte van de kinderen misschien wel het belangrijkst. Feitelijk zou je de omgangsregeling moeten afstemmen op de leeftijd van het kind. Wanneer een kind erg jong is, zal de behoefte zijn aan regelmatig contact dat korter kan duren. In plaats van om de week een heel weekeind, zou het voor het kind beter zijn wanneer er om de paar dagen een korter contact plaatsvindt. Een contact dat bijvoorbeeld een paar uur duurt. Op deze wijze zal het kind makkelijker een band opbouwen met de uitwonende ouder.
Wanneer het kind ouder is, kan de tijd tussen de contacten groter zijn en het contactmoment langer duren. De zogenaamde weekeindregeling (waarbij het kind om de week een weekeind bij de uitwonende ouder verblijft) zou dan goed kunnen werken. En zeker wanneer dit wordt gecombineerd met andere vormen van contact (zoals telefoon en e-mail) of een extra dag in de week eten en/of slapen bij de uitwonende ouder.
Een omgangsregeling vraagt dus om evaluatie en aanpassing door de jaren heen!
Hoe strikt is een omgangsregeling?
Op deze vraag is eigenlijk geen antwoord te geven. ‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan’. En dat geldt dus ook voor de uitvoering van de omgangsregeling.
Zijn er dan helemaal geen regels? Jazeker wel. De belangrijkste regel is dat het kind nooit het gevoel mag hebben dat het op de tweede plaats komt en nooit het gevoel mag hebben dat er altijd wel iets belangrijker is dan de afspraak met hem. In principe geldt: afspraak is afspraak.
Tip!
Je kind kan makkelijk het gevoel krijgen dat hij op de tweede plaats komt. Wanneer een afspraak niet nagekomen kan worden, leg dan verantwoording af aan je kind. Mogelijk zou een alternatief voorgesteld kunnen worden om het verloren moment weer in te halen.
Co-ouderschap
Bij co-ouderschap wordt de zorg (in tijd) voor het kind min of meer gelijk verdeeld over beide ouders. De verdeling van de zorg wat geld betreft is naar rato van draagkracht! Co-ouderschap vraagt veel overleg (over geld, taakverdeling, bespreking van de week) tussen beide ouders. Een goede verstandhouding tussen de ouders is een absolute vereiste. Daarnaast dienen de ouders bij elkaar in de buurt te wonen, zodat het kind in één vertrouwde omgeving kan opgroeien, met zijn vrienden, met een acceptabele afstand naar school, etc.
Verschillende ouders hebben verschillende invullingen van het co-ouderschap. Een veel voorkomende regeling is dat de kinderen om de week bij de ene en de andere ouder verblijven. Een regeling met 3 dagen bij de ene gevolgd door 4 dagen bij de andere ouder en daarna andersom komt ook voor. Wanneer het niet mogelijk is om twee gelijkwaardige huizen in dezelfde omgeving te verkrijgen hebben sommige ouders er voor gekozen om de kinderen in dezelfde woning te laten, terwijl de ouders om de week bij de kinderen zijn.
Tijd, geld en de omgeving tussen de ouders spelen een belangrijke rol wat de invulling van de omgangsregeling betreft. Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer inspraak zij in de regeling willen en kunnen hebben. Een rechter zal een kind ouder dan 12 jaar ook horen wanneer een omgangsregeling voor en door de rechtbank wordt geregeld.
Verhuizing
Bij een co-ouderschapovereenkomst is het ongebruikelijk om vast te leggen dat gedurende een bepaalde periode niet mag worden verhuisd buiten een straat van x kilometers. Wanneer dit toch noodzakelijk is, dan zal dit een reden kunnen zijn om het co-ouderschap te beëindigen.
Wanneer er spraken is van een omgangsregeling en de inwonende ouder besluit te verhuizen over een grote afstand dan kan de uitwonende ouder zich hiertegen verzetten. Mocht dit verzet uiteindelijk leiden tot een uitspraak van de rechter, dan zal een rechter in zijn uitspraak rekening houden met de belangen van het kind, de noodzaak van verhuizen, de mogelijkheden van contact tussen de uitwonende ouder en het kind en de kosten die hiermee gepaard gaan. Een standaard uitspraak in dergelijke gevallen bestaat niet.
Hetzelfde geldt voor een verhuizing naar het buitenland. Echter, wanneer een uitwonende ouder zich verzet tegen immigratie dan is de kans op succes tamelijk groot.
De voordelen van co-ouderschap zijn:
- Het vele overleg dat nodig is tussen beide ouders.
- Beide ouders maken het volledige opgroeien van het kind mee.
- Beide ouders kunnen genieten van het kleine geluk dat een kind met zich meebrengt (zoals naar bed brengen, de grapjes aan tafel, muziek0 en sportlessen).
- Het kind kan makkelijk een beroep doen op de vaardigheden van beide ouders (hulp bij huiswerk).
- De band tussen het kind en de ouders zal er sterk door kunnen worden.
- Beide ouders hebben periodes om bij te komen zonder de zorg voor het kind.
De nadelen van co-ouderschap zijn:
- Het vele overleg dat nodig is tussen beide ouders.
- Er dienen twee huizen volledig woonbaar voor het kind te worden ingericht, wat uiteraard extra kosten met zich meebrengt.
- Het kind moet zich steeds aanpassen aan de nieuwe omgeving.
Neem contact op voor het maken van een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek.
Dhr. Alex Kanters, MfN Register-familie-Mediator
ScheidingsCenter, Alkmaar
